سيدياسين هاشمي
رسانههاي ليبرال در قرون گذشته سردمدار ترويج آزادي بيان و عقيده دركشورهاي دنيا بودهاند. در اين دوران حكومتها و شخصيتهاي متعددي به وسيله همين رسانهها دشمن آزادي بشر يا مخالف حقوق بشر قلمداد شدهاند. اما از دهه 1940 و پس از جنگ جهاني دوم همين مطبوعات و رسانههاي ليبرال به تناقضهاي آشكاري برخوردهاند كه با مباني ليبراليسم همخواني ندارد. به نظر ميرسد مدعيان آزادي در اين ميدان به ورطه شكست نزديك شدهاند. اين نوشتار به روند شكلگيري اين نوع رسانهها و تناقضهاي پديد آمده در اصول و فلسفه رسانههاي ليبرال ميپردازد...