محمدحسين ظريفيان يگانه

ساده‌انگاري است اگر «حرف»ها و «نوشته»هاي اين جماعت جدي گرفته شود. از كارل پوپر مسيحي كه اولين جرقه‌ها را به نام «روشنگري» زد تا ملكم خان ارمني كه راه الگوهاي غير وطني‌اش را با عنوان «منور الفكري» ادامه داد و تا به امروز كه خود را «روشنفكر» مي‌خوانند، آخر همه شعارها به تهي كردن انسان از حقيقت خويش يعني معنويت مي‌انجاميد. پوچي اين همه ادعا را به يكباره در كارنامه هويت سوز ايشان مي‌توان به نظارت نشست. آنجا كه برق سكه‌ها چشم‌ها را كور مي‌كند...