معصومه زارعي

گذشت، زماني كه تقي‌ اراني سير ترقّي ايران را به دنبال اروپا و آمريكا يك جبر تاريخي مي‌خواند و ملّت ايران را يك مشت افيون يا كهنه‌پرست و مرده‌پرست مي‌دانست و يا تقي‌زاده شعار «يا غربي شويم و يا دست به انتحار بزنيم» را سر مي‌داد، يا به عقب‌تر آن برگرديم که وقتي پدر فكري اين دو روشنفكر مي‌گفت «عقل تعطيل، هر چه معلّم فرنگ بگويد»... اينان خواسته يا ناخواسته قلبشان و نه چشم‌ها را به روي آنچه اسلام از قداست علم و دانش مي‌گفت و فراگيري آن را بر هر زن و مرد واجب مي‌دانست، بستند تا مظهر «ختم الله علي قلوبهم» باشند...