حسن ابراهيم‌زاده
علي‌رغم کوچکي گروه‌ها و دستههاي سياسي گوناگون در برابر حرکت اصيل و ريشه‌دار نهضت ديني و مردمي ايران به رهبري امام خميني؛ اين گروه‌ها و دستهها از چنان تنوع اعتقادي، فکري و رفتاري برخوردار بودند که شايد هيچ نهضت و انقلابي با چنين پديده‌هاي متکثر با ادبيات‌هاي متفاوت روبرو نبود، گويي جرياني پنهان براي هر گروه اجتماعي و هر فرد با گرايش خاصي، گروهکي خلق کرده بود که با شعاري جذاب و آغوشي باز پذيراي قشر و طيف و گروه خاصي باشد. هدف اصلي همه‌ي اين جريانات و دستهها جلوگيري از تبديل يک انقلاب از دل نهضت ديني و مردمي بود؛ از اين‌رو برخي از گروه‌ها با زدن ماسک ديني به صورت، خود را در بين مردم و مساجد و حسينه‌ها جا دادند تا با شکار جوانان انقلابي ضمن لاغر کردن پيکره‌ي حرکت اصيل از سازمان‌دهي و انسجام آنان بکاهند و براي نيل به اهداف خود متمسک به شعارهاي جذاب شدند که يکي از آنان سردادن شعار «عدالت» و «عدالتخواهي» بود، در کنار اين جريان نفوذي در پيکره‌ي نهضت بايد اذعان داشت که گرچه پيکارهاي سياسي همه‌ي گروها و دستههاي غرب‌گرا و شرق‌گرا، رنگ و صبغه‌اي متفاوت داشت ؛ اما تقريباً تمامي آنان با شدت و ضعفي خاص، سخن از برپايي عدالت و برداشتن فاصله‌ي طبقاتي سخن به ميان مي‌آورند، حتي گروه‌هاي ملي‌گرا و متمايل به دنياي غرب. هرچند که بيشتر آنان در عمل اعتقادي به آن نداشتند...