حسن طاهري
يكى از مهمترين بحرانهاى زيست محيطى آينده، تشنه شدن سرزمينها و مواجه شدن حكومتها با بحران كمبود آب خواهد بود. بحرانى كه شايد به عنوان يك اهرم فشار براى تحميل ديدگاههاى سياسى و گرفتن امتيازات، از آن بهره گرفته شود. دردناكتر و خوفانگيزتر آن است كه در چنين وضعيتى، شركتهاى چند مليتى دنيا درصدد تجارى كردن اين ماده حياتى هستند. كشور ايران به عنوان يكى از مناطقى كه در فصول و سالهاى خاص دچار خشكسالى و كمبود آب مىشود، پس از انقلاب با ساخت سد و مهار آبها توانسته است‌براين مشكل فائق آيد. اين آيندهنگرى بموقع و بجا، ايران را در سالهاى آينده كه دنيا با عطش مواجه مي‌شود، سيراب و داراى آب خواهد نمود. نوشتار زير، آيندهنگرى به هنگام مسؤولان و ادامه روند پيشين براي‌مهار آبها در 20 سال آينده را متذكر مي‌شود...