حميده طرقي اردکاني
رويکردِ امام علي(ع) در دوران 5 سالة خلافت و حکومت‌داري، از جهات گوناگون، الگوساز است. نگاه سياسيِ حضرت در مقام امام معصوم و حجّت الاهي، بيانگر شيوة درست برخورد با مسائل سياسي است. قلمرو گسترده اسلام در دوران اميرالمؤمنين(ع) اقتضا مي‌کرد ايشان کارگزاران متعدّدي براي مناطق مختلف منصوب کند. با وجود دشواريِ راه‌هاي ارتباطي در آن زمان، نظارت مستقيم بر عملکرد کارگزاران، همواره مدّ نظر امام علي(ع) بود. ايشان در موارد متعدّدي، راه‌هاي درست حکومت‌داري را به کارگزارانِ خود آموخته و در موارد لزوم، انحراف آن‌ها از شيوة درست را آشکارا متذکّر شده‌اند. اين مقاله به بررسي برخي علل انحراف اخلاقيِ کارگزاران از ديدگاه اميرالمؤمنين(ع) مي‌پردازد.