بر فرض هم كه ما از اين آيه اين قاعده كلي را استنباط و استخراج كنيم كه «در هر امري كه دو طرف افراط و تفريط دارد، حد وسطش مطلوب است»، اما نبايد تصور كنيم اين حد وسط، كمّي است و آن‌گاه درصدد برآييم در كسب مال، علم، در معاشرت و مسائل ديگر بر اساس اين ملاك رفتار كنيم. قطعاً اين مطلب به شوخي و خنده شبيه‌تر است تا حقيقت، كه براي مثال، بگوييم در اسلام اختيار چهار همسر دائمي اجازه داده شده، اكنون ما براي رعايت حد وسط خوب است دو زن داشته باشيم! هرگز چنين نيست...