مهدي کرباسي‌باف
رسيدن به رمز يك نگاه، جان يك واقعه، خاطره‌ي يك قصه و تقسيم آن در چشم و حافظه مردم؛ همه‌ي آن چيزي است كه به سادگي، نقاشي قهوه‌خانه به آن نايل شده است. نقاشان «خيال‌ساز» ايمان را نقاشي نمي‌كردند، بلكه با ايمان نقاشي مي‌كردند. مرداني كه آيين جوانمردي را از پيوند خاطره‌ي مولا علي(ع) و رستم و پورياي ولي به نقش مي‌نشاندند. «نقاشي قهوه‌خانه» را مي‌توان اولين تلاش براي بردن هنر به ميان مردم به شمار آورد كه قبل از اين دربار‌ي محسوب مي‌شد...