زينب مزرعي فراهاني

مقياس سنجش رشد و کمال در جوامع اسلامي، مدينه ي فاضله ي نبوي و علوي است؛ چرا که معصومين عليهم السلام، انديشه هايشان بر اساس علوم الهي و قرآن کريم مي باشد. يکي از صفات مهم و لا ينفک اين مدينه هاي فاضله، وجود روش هايي نيکو و دستورالعمل هايي بخردانه براي ايجاد عفّت عمومي و رعايت آن در اجتماع است. پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم و اميرالمؤمنين علي عليه السلام که مظهر عفّت بودند، دستوراتي براي رسيدن به اين امر مهم در اجتماع دارند که سامان يافتن جوامع منوط به رعايت کامل آنها مي باشد. امروزه جوامع غير مسلمان براي سلامت محيط هاي علمي، آموزشي، فرهنگي و عمومي، ضوابط و قوانيني براي رعايت پوشش (عفّت در پوشش) افراد تنظيم کرده اند که توجه به آنان ما را به اين فکر وادار مي کند که کشور اسلامي ما نيز در حوزه هاي مختلف اجتماع، تا چه اندازه به سمت الگوي اصيل جامعه ي نبوي و علوي حرکت مي کند و در صدد ايجاد حريم و عفّت عمومي است؟...