محمد اميري
انسان موجودي تكامل‌گراست و حركت خود را در مسير تكامل، بر اساس پيش‌فرض‌ها و اصولي استوار مي‌كند و اين اصول در انتخاب راه و رسيدن او به مقصود مؤثر است. زماني كه انسان به اصولي معتقد باشد و كليه اعمال و رفتار خود را بر اساس آن اصول انجام بدهد و آنها را پايه و اساس حركت خود بداند، به او اصول‌گرا گفته مي‌شود و اين اصول برگرفته از آموزه‌ها و انديشه‌هايي است كه انسان كسب مي‌كند. وقتي انسان راه حق را بشناسد و آموزه‌هاي خود را از پيامبر و اولياي الهي دريافت كند و انديشه خود را بر اساس آن پايه گذاري كند، قطعاً اصولي كه براي اعمال خود در اين دنيا به آنها پايبند مي‌شود، اصولي الهي خواهد بود و هر چه در اعتقادات و دستيابي به آموزه‌هاي الهي بيشتر تلاش كند و تعاليم ناب‌تري از اين آموزه‌ها را فرا گيرد، پايه هاي محكمي براي حركت تكاملي خود ايجاد كرده و به اصول مستحكم‌تري دست مي‌بايد و در تمامي برنامه‌ها و اعمال فرد اعم از فردي و اجتماعي، آن اصول را به كار مي‌گيرد. از آنجا كه انسان در اين جهان ناگزير به زندگي اجتماعي مي‌باشد و براي رسيدن به اهداف خود از مشاركت ديگران نيز استفاده مي‌نمايد، بايد با ساير انسان ها در جامعه تعامل و همكاري داشته باشد؛ اين تعامل و همكاري نيز بر اساس همان اصول پايه‌گذاري مي‌شود...