اشاره:
گرايش‌هاي عرفاني و ريشه آن يعني خداجويي، خداپرستي و خدادوستي، امري فطري است. آن سان كه در همه اديان الهي و مكاتب توحيدي درگذر زمان و سپري شدن حادثهها، انحراف‌ها و كجيهايي وارد شده و پوستين فريباي مدعيان و شياداني چون سامريها بر چهره حقيقت ناب افتاده. مسير معرفت و عرفان اسلامي نيز طي 14 قرن در فراز و نشيبهاي گوناگوني قرار گرفته و از تيغ خون چكان شيادان زمانه در امان نمانده است. اگر چه همواره پيروان اسلام ناب در تبيين راستي و كجي، سره و ناسره، راه و بيراهه و حق و باطل، دار بر دوش تا پاي جان، مصباح درخشان معرفت و عرفان اسلامي را برافروخته و روشن نگاه داشتهاند، اما در ميان غوغا و هياهوي شيادانِ همپياله ساكنان ثروت و قدرت، برافراشتن بيرق حقيقت و معرفت كاري است كه جز از فانيان درگاه حضرت عشق و شيدايان حريم كوثر و كتاب برنخواهد آمد. آنچه پيش روست، جستاري است كوتاه از روند تحريف و انحراف در آموزههاي عرفاني از صدر خلقت آدم تا رسالت حضرت خاتم و از زمان پيشينيان تا عهد آخر الزمان كه توسط استاد علامه محمدتقي مصباح يزدي ارايه شده است...