مهين محمدپور
كربلا، صحنة ظهور چهرههايي با نگرشها، عملكردها و فرجامهاي گوناگون است، «زيانكاران» و مقابل آن «رهيافتگان»، دو طيف نمادين جامعة آن عصر بودند كه با وجود نقطههاي مشترك، رفتار مختلفي را در آن حادثه از خود نشان دادند. رهيافتگان، با پيشينهاي نه چندان مثبت و گاه منفي، ضمن شكستن ز نجيرهاي شيفتگي دنيا، دعوت امام زمان خود را لبيك گفته و در ركاب آن سالار نيك بختان، زندگي خويش را با ميمنت و مباركي پيوند دادند. زهيربن قين، حرّبن يزيد،حارث بن امري القيس، نعمان و حلاس بن عمرو، بكربن حي، عمروبن ضبيعه و ... در زمرة اين گروهند كه در برزخ ماندن و رفتن، رفتن به سمت عشق را پذيرا شدند.