محمدرضا فلاح
ديدگاه عدليه در مورد حُسن و قبح کاملا روشن است. بر اساس اين ديدگاه، برخي از امور هميشه متصف به حُسن هستند و بعضي چيزها همواره قبيح هستند و در اين ميان، بسياري افعال ديگر قرار دارند که بسته به شرايط و احوال، گاهي قبيح ميشوند و گاهي حَسناصل اين تقسيمبندي در فضاي فکري و نظري چندان بحثبرانگيز نيست؛ اما وقتي نوبت به تطبيق اين مفاهيم در فضاي واقعي و در صحنه اجتماع ميرسد، اين مبحث بسيار چالشي و حساسيتبرانگيز ميشود. چالشيبودن اين مبحث بدين سبب است که ملاکهاي افراد براي ارزيابي يک پديده و تعيين حُسن و قبح آن بسيار متفاوت است. در اين ميان، مهمترين ملاک، جهانبيني فرد است و ما اين تفاوت را به طور کامل در رفتار اميرالمؤمنينj و مخالفانشان در قبال موضوعات واحد ميبينيم...