الهام رضايي

جهاني شدن (Globalization) فرايندي است که به تعبير «مک لوهان» زماني تحقق مي‌يابد که سياره زمين به دهکده‌اي جهاني تبديل شده است و در اين بين تمامي ابزار به فراخور توانايي و وسع‌شان به خدمت گرفته شده‌اند، اما برخي حوزه‌ها و ابزارشان نقش پررنگ‌تري را ايفا مي‌کنند. برخي حوزه‌ها همچون حوزه فرهنگي و برخي ابزار همچون رسانه‌ها و سينما که مردم اقصي نقاط جهان را به يکديگر مرتبط مي‌سازند تا آن‌جا که اين مردمان که هرگز يکديگر را نديده‌اند، منافع و اعتقادات ارزشي مشترکي مي‌يابند. گفتة مک لوهان همين‌جا اعتبار مي‌يابد که اشاره دارد «در دهکده جهاني، محتواي پيام، اصل و تعيين کننده نيست؛ بلکه نقش عمده را رسانه‌اي ايفا مي‌کند که عهده‌دار انتقال فرهنگ مي‌باشد.»1در ساية آن محصولاتي (ملک سليمان) به ظاهر ملي، اما فرامرزي بر بلندا درخشيدن مي‌گيرند و گستره وسيعي از مخاطبان را مجذوب خويش مي‌سازند...