محمد ملک‌زاده
آزادانديشي لازمه جدايي‌ناپذير از روح اسلام به ويژه مكتب تشيّع است. يكي از بزرگ‌ترين افتخارات مكتب تشيّع آن است كه صاحبان آن اهل منطق، احتجاج و تمسّك به عقل و خرد بوده‌اند. كتاب احتجاج شيخ طبرسي كه مجموعه جمع‌آوري شده از مناظرات و احتجاج‌هاي رسول خدا (ص) و ائمه هدي صلوات الله عليهم اجمعين است، نخستين دليل بر اين مدعاست. اين مقاله اثبات اين ادّعا و تبيين حدود و مرزهاي آزادي و آزادانديشي در اسلام نيست؛ بلكه در اين مقال نگارنده هدف ديگري را دنبال مي‌كند و آن بر ملا ساختن ادعاي كساني است كه دين اسلام و مكتب تشيّع را به ضدّيت با آزادانديشي متهم و خود را به ناحق الگوي آزادانديشان عالم معرفي مي‌نمايند. در رأس اين گروه، داعيه‌داران آزادي و حقوق بشر در نظام‌هاي ليبرال دموكراسي غرب قرار گرفته‌اند. در اين مجال بر آنيم با بهره‌گيري از پاسخ، نقض بودن اين ادعا را به چالش بكشانيم...