محسن مومني
مقدمه
اساس و بنيان نظام‌هاي مردم‌سالار بر مشارکت اجتماعي است. در نظام‌هايي که يک فرد به عنوان پادشاه تمام تصميمات را مي‌گيرد و براي رأي و نظر عمومي، ارزشي قايل نيست، طبعا مشارکت اجتماعي صورت نمي‌گيرد. در نظام‌هاي استبدادي و ديکتاتوري، تنها زماني که کشور به شرکت گستردهي مردم در جنگ نياز داشته باشد شاهد حداقلي از مشارکت اجتماعي هستيم. بنابراين توجه به خواست مردم و احترام به رأي و نظر مردم تنها در حکومت‌هايي است که مردم‌سالار و مردم نهاد هستند؛ با اين حال قلمرو مشارکت اجتماعي مردم در حکومت‌هاي مردم‌سالار نيز يکسان نيست و تفاوت‌هايي در آن‌ها ديده مي‌شود...