به قلم مدير مسئول
نويد اول : اسلام از همان آغاز نه به عنوان يك آيين قومى يا قبيلهاى و نه به رسم يك دين محلى يا منطقهاى، بلكه با رويكردى جهانى و به عنوان دين خاتم و آيين برتر، در انديشه فتح جان و جهان انسانى به منصه ظهور رسيد. اسلام آمد تا براى هميشه بماند و همواره چلچراغ هدايت انسان به بزرگ راه سعادت باشد. تمامى جوش و خروشها، حركتها و انقلابهايى نيز كه از اسلام حيات مي‌گيرد و وجود و بقاى خود را وامدار اسلام بوده و هست، از ماندگارى اسلام اثر مي‌پذيرد. انقلاب اسلامى با اين بيان، حركتى ماندگار خواهد بود و از اين منظر، زمينهساز ظهور عصر مهدوى خواهد شد؛ ظهورى كه به بركت آن اسلام بار ديگر جايگاه واقعى و هميشگى خود را باز خواهد يافت. حركت بنيانگذار انقلاب اسلامى و رهنمودهاى ايشان ما را كاملاً به اين مهم واقف مي‌گرداند و از كوتهبينى و عصري‌نگرى پرهيز مي‌دارد. بدين ترتيب انقلاب اسلامى در وامدارى به اسلام، انقلابى فرازمانى، فرامكانى، فرامرزى، فراعصرى و فرانسلى بوده، آثار و بركات آن به همه عصرها و نسلها تعلق خواهد داشت...