محسن فاطمي
«كوكا كولا و مك دونالد يا كروز؟» اين پرسشي بود كه در ذهن طرّاحان سياستمدار پنتاگون، براي فتح دروازههاي ويتنام پس از جنگ، سو سو ميزد، آن هم با گذشت 30 سال از جنگ. آنها دريافته بودند كه با شليك ميليونها گلوله توپ و انفجار صدها هزار تن مواد منفجره نخواهند توانست ارادههاي مردم كشور فقيري چون ويتنام را تغيير دهند، جز آن كه پيش از حملات نظامي خود، فكرها، انديشهها، رسوم، آداب و عقايد كوتولههاي چشم بادامي ويتنامي را دگرديس كنند...