دکتر محمد ملکزاده
دير زماني است كه آدمي رسيدن به يك آرمانشهر موعود همراه با آرامش و آسايش ابدي را آرزو كرده است. پاسخ به اين آرزو انديشمندان، فلاسفه و مشاهير جهان را واداشت تا از همان نخستين پگاه تشكيل جوامع بشري، به فكر معماري و طراحي هندسي جامعه مطلوب و آرماني خود برآيند. در اين راستا آنان در رؤياي تحقق اين آرمان، هر يك آرمانشهري ذهني و انتزاعي طراحي نموده و به تشريح ضوابط و مقررات آن پرداختند. رؤياي آرمانشهر انديشمندان جهان گرچه غالباً در عالم بيداري تحقق عيني نيافت، اما اگر هم مييافت هرگز توان به بار نشاندن ارزشهاي اخلاقي، معنويت، كرامت و فضيلتهاي انساني را نداشت. در اين نوشتار نگارنده بر آن است با تبيين شاخصههاي كلي انديشهها و نظامهاي آرماني نظريهپردازان جهان و بررسي نواقص و كاستيهاي آن، نگرة آرماني تفكر اسلامي به فرجام جهان را به عنوان تنها گزينه برتر در نظامهاي آرماني جهان تشريح نمايد...