سيدعبدالمجيد پيش‌بين اشکوري ـ محسن مؤمني

اهدافي که انسان‌ها پي مي‌گيرند، به دو شيوه دست‌يافتني هستند:

1. رفتار انفرادي 2. رفتار جمعي. براي نمونه، يکي از آثار روزه‌گرفتن، تقويت اراده در برابر فرمان‌هاي قوه شهويه است؛ اگر فردي روزه بگيرد به اين هدف مي‌رسد، هرچند ديگران روزه نگيرند؛ امّا نظم ترافيکي به‌صورت يک هدف، تنها درسايه حرکت جمعي به دست مي‌آيد؛ بنابراين اگر همة افرادي که در يک مسير حرکت مي‌کنند، قواعد راهنمايي و رانندگي را رعايت کنند، نظم ترافيکي حاصل مي‌شود، اما چنان‌چه حتي چند نفر قوانين را رعايت نکنند و باعث آشفتگي ترافيکي شوند، همه در ترافيک گرفتار مي‌شوند؛ بنابراين، ايجاد نظم ترافيکي نتيجه حرکت جمعي است. بسياري از امور اجتماعي اين‌گونه‌اند؛ همانند آرمان‌هاي فطري انساني که دست‌يابي به آن‌ها در گروه حرکت جمعي است. براي شکل‌گيري اين حرکت جمعي به عناصري نياز است که عبارتند از...