حسين فلاح‌زاده ابرقويي
نگاهي به حرفه شيطان در خردربايي از نگاه نهج‌البلاغه
- آن‌گاه که تو را به سجده امر كردم، چه چيز تو را از آن باز داشت؟
- من از او برترم! مرا از آتشى آفريدى و او را از گِل!
- از آن[مقام] فرو شو! تو را نرسد كه در آن[جايگاه] تكبّر کني؛ بله خارج شو كه تو از خوارشدگانى!
- مرا تا روزى كه[مردم] برانگيخته خواهند شد مهلت ده.
- تو از مهلت‌يافتگانى.
- ... هر آينه من هم براى[فريفتن] آنان بر صراط مستقيم تو خواهم نشست. آن گاه از پيش رو و از پشت سرشان و از طرف راست و چپشان بر آن‌ها خواهم تاخت، و [تو] بيش‌تر آن‌ها را شكرگزار نخواهى يافت.
- نكوهيده و رانده، از آن[مقام] بيرون شو؛ كه بدون ترديد هر كه از آنان تو را پيروى كند، جهنّم را از همه شما پر خواهم كرد...