مرتضي رضائيان فيروزآبادي
در دورههاي اخير جنبش تنباکو به پرچمداري مرجع بزرگ مرحوم ميرزاي شيرازي قدرت نهفته در نهاد روحانيت را بر همگان آشکار ساخت و دوست و دشمن را در انديشه فروبرد؛ دوستان در پي حراست از اين قدرت بزرگ برآمدند و دشمنان کوشيدند تا به هر شيوه ممکن مانع بالندگي اين شجره طيبه شوند. چند دهه بعد پيروزي انقلاب اسلامي در ايران به رهبري روحانيت وارسته و انقلابي و در راس آنها امام خميني(ره) بار ديگر قدرت اعجازگونه روحاني و روحانيت اصيل را نمايان ساخت و انگيزه بدخواهان و دشمنان را براي مقابله و به انحرافکشاندن آن دوچندان کرد؛ چه اينکه روحانيت پس از سالها تحمل شدائد گوناگون موفق شده بود نظام ستمشاهي را براندازد و نظامي سياسي مبتني بر اسلام ناب برپا کند....